Bu ovalama yöntemi, içten beslemeli silindirik ovalamaya benzerdir. Tek farkı, bilindiği gibi içten beslemeli yöntemin iki’li kalıplarla ovalamada kalıplardan biri sabit diğeri ovalanacak parçaya aynı eksende ve basınçla hareket ettirilir. 3’lü kalıplarla ovalamada ise her üç kalıp ovalanacak parçaya doğru 120° açı ile basınçla hareket ettirilir.Teğetsel ovalamada ise, iki silindirik kalıp iş parçası (ovalanacak parça) eksenine paralel olacak tarzda beslenerek ovalama yapılır. Kalıplar düz eksenel hareket yaparlar. Bu işlem; torna tezgahı veya otomatik çubuk işleyen makinelerin aynalarında yapılır. (Bak şekil 10)  Kalıplar tekli veya çiftli olarak monte edilmişlerdir. Kalıplar temasta oldukları motorlarla döndürülürler. Değişik boyutta olanları vardır.

Teğetsel beslenen kalıplarla, radyal beslenen kalıplar aynı kapasitedirler. Teğetsel kalıpların bazen 3’lü olanları da vardır. Önemli olan teğetsel beslemedir. Bu durumda ovalanacak parçanın boyut kontrol ve ayarı üçlü kalıp içinde yapılır.

İkili teğetsel kalıpla ovalama sırasında kalıp yatakları arasında radyal hareket oluşmaz, ovalama basınçları da radyal içten beslemeli ovalamanınkinden daha büyüktür. Ovalama işlemi kalıp mili hızlarında yapıldığından, hız değişimleri gerekmez. İkili teğetsel ovalama yöntemi, ikili radyal beslemeli ovalama yönteminden daha yüksek eğme yükleri oluştururlar.

İkili teğetsel kalıplarla ovalama işlemi, makinesinin ekipman boyutları ve kapasiteleri ile sınırlıdır. Yüksek vida eğim açıları ve derinlik formları istendiğinde, kalıpların eksenel hareketleri sebebiyle sıkıntılı ve zahmetli olabilir. Bu durum; daha tasarım aşamasında tedbir alınarak üstesinden gelinebilinir(11).

Tekli kalıpla teğetsel ovalama, ovalanacak parçayı eğme kapasitesine sahip enine yükler doğurur. Bu sebeple bu işlem, nonferrous (demir olmayan alaşımlar) veya yumuşak çelik gibi malzemelerde torna aynasına yakın kısa mesafeleri ovalayamaz. O zaman radyal beslemeli tekli destek merdaneleri kullanılabilinir